درد من

علاقه نداشتم ارتباطاتم از گستره ی فضای مجازی به واقعیت کشیده بشه؛ همونطور که علاقه ای هم نداشتم آدمای اطرافم در دنیای واقعی نوشته هام رو در دنیای مجازی بخونن! به مرزها در این زمینه پایبند بوده و هستم درد من...

یه غمخوار توی زندگیمون نداریم به قرآن...

حالا گوه خور تا دلت بخواد ریخته

درد من...

آدمی باش که هرروز صبح وقتی پاهات زمین رو لمس می کنه

 شیطان  بگه: "اوه لعنتی... این باز بیدار شد!"

درد من...

خوبی ماسک زدن اینه که توی خیابون یه آشنای به درد نخور که می بینی دیگه لازم نیست راهت رو کج کنی یا سرت رو بچرخونی؛ فقط ماسک رو یه خورده می کشی بالاتر و به راهت ادامه میدی...این پلن از زندگیم متنفرم از درد من...

بدبینانه بخوام به زندگیم نگاه کنم قصه مون یه چیزی نه عیناً با این موضوع اما شبیه به  همین حال و هوای "مَلی و راه های نرفته اش" هست که امروز لذت بردم از تماشاش. خیلی منو برد توی لاک تفکر و حتم دارم که اگه از زندگی خودمون هم فیلم می ساختن دست کم سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره رو دریافت می کردیم!!

یه جایی از طالع بینی متولدین سال میمون هم می خوندم که این بیچاره ها از همسر آینده شانس نمیارن! امیدوارم خودم از استثناهای این مورد باشم چون حتی فکر کردن بهش هم لرزه بر اندامم میندازه...

درد من...

موقع جدایی

همدیگه رو به لجن نکشیم

هرچی بودیم یه روزی انتخاب هم بودیم

درد من...

وقتی دفترچه بیمه ات نو نوار هست و برگه هاش بلا استفاده مونده، وقتی مفتکی مشهد و کربلا میری و کلی سفر ریز و درشت دیگه حالت رو خوب می کنه، وقتی به ثبات مالی نسبی رسیدی و دستات توی جیب خودت رفته، وقتی بعد از این شاخه به اون شاخه پریدن ها کار استخدامیت ردیف میشه؛ یعنی که سال 98 برات خوب بوده!

اصلاح روابط مجازی فکرم رو درگیر کرد یه کم و حسرت به دلم گذاشت!

همچنان هندوانه زیر بغل... شور این قصه را در آوردم...

درد من...

یه گل توی گلدونم بذارم کافیه!

دور و برم رو پر از علف هرز نکنم

درد من...

منم دوست داشتم پست بذارم بگم عید همه مبارک! ولی باید داخل پرانتز می نوشتم به جز دخترای مو کوتاه- مو چتری- فمینیستا- همجنس گرایان- گیاه خواران- کسایی که ریش پروفسوری میذارن- کسایی که حلیم رو با شکر می درد من...

تمام محاسبات شما غلط از آب در می آید 

اگر

احساس خوبی نسبت به انجام آن کار نداشته باشید!

درد من...